Στίχοι: Jo Di - Μουσική: Suno Σε μια βαλίτσα φόρτωσα. Πόνο, θυμό και πίκρα. Πήρα αγκαλιά τα όνειρα, Στο αεροπλάνο μπήκα. Παράδεισο δεν έψαχνα, επί γης, ούτε ουράνια. Μα έναν τόπο ανθρώπινο. Μακριά απ' την παράνοια. Κι αν μαύρη πέτρα έριξα. Στο μίσος και την σήψη. Για όσα πίσω άφησα. Πάντα με πιάνει θλίψη. Θλίψη για τους ανθρώπους μου. Φίλους και οικογένεια. Που αναγκάζονται να ζουν. Σε τούτη τη δυσμένεια. Κι ενώ το ξέρω, πουθενά, στον κόσμο, δεν είν' τέλεια. Χαίρομαι που δεν ζω. Στην ηθική συντέλεια. Κι αν μαύρη πέτρα έριξα. Στο μίσος και την σήψη. Για όσα πίσω άφησα. Πάντα με πιάνει θλίψη. Μοιάζει κι ακούγεται εύκολο. Την ζωή σου να αλλάξεις. Μα πρώτα, πρέπει μέσα σου. Βαθιά συ να κοιτάξεις. Να δεις, τι θες πραγματικά. Και ποια ζωή θα ζήσεις. Και αν όλα σου τα δίκαια. Θα τα διεκδικήσεις. Μακριά από διαφθορά. Κι οικογενειοκρατία. Μακριά απ' τον σκοταδισμό. Και την ομοφοβία. Μακριά από τα σκάνδαλα. Την γραφειοκρατία. Την μίζα και το λάδωμα. Το έγκλημα. Την μαφία. Κι αν μαύρη πέτρα έριξα. Στο μίσος και την σήψη. Για όσα πίσω άφησα. Πάντα με πιάνει θλίψη. Κι αν μαύρη πέτρα έριξα. Στο μίσος και την σήψη. Για όσα πίσω άφησα. Πάντα με πιάνει θλίψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου