Έχω τρέλα με τον Καζαντζίδη!
Όταν είμαι στενοχωρεμένος, ακούγοντάς τον, αυτό το σπάραγμα της φωνής του, με βοηθάει να
...βιώσω την στενοχώρια μου γιατί ακριβώς μόνο έτσι απελευθερώνεσαι!
Γιατί η στενοχώρια του σύγχρονου ανθρώπου είναι η μη βίωσή της, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό!
Το να σταθείς απέναντι από τα αδιέξοδα, απέναντι σ' αυτά που δεν περνάει από το χέρι σου, πρακτικά, να κάνεις κάτι, είναι ό,τι πιο θεραπευτικό.
Κι όταν στέκεσαι παλληκάρι απέναντι στον πειρασμό, αυτός, πολλές φορές, αποσύρεται.
Αν έχεις το κουράγιο και την δύναμη, ακριβώς τότε να το γυρίσεις στην ευχή, αυτό είναι το τέλειο!
«Υπάρχω» κι όσο υπάρχεις «θα υπάρχω»!
Ξέρεις... Λες πολλές αλήθειες και χωρίς να το ξέρεις έχουν θεολογικό υπόβαθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Καινή Διαθήκη διαβάζουμε το εξής:
«Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ ». Που θα πει: Εγώ όμως σας λέω να μην προβάλλεται αντίσταση στον πονηρό. (Κατά Ματθ.ε΄, 39).
Έχουμε καταλάβει άραγε τη σημασία αυτής της πρότασης;