ΠΑΩ ΣΤΟΙΧΗΜΑ!

Βρέθηκα σε μια παρέα και συζητούσαμε για θέματα παρακολούθησης μέσω του ίντερνετ, των κινητών, των laptops κ.α. και οι πιο συνομωσιολόγοι της παρέας επεκτάθηκαν με ζήλο σε πιο προχωρημένα θέματα π.χ. να καλύπτουμε τις κάμερες κ.α. μέχρι που όλοι συμφώνησαν ότι «μας παρακολοθούν!».
Και τότε ο πιο σοφός της παρέας είπε:
εμένα αυτός που με παρακολουθούσε, πάω στοίχημα ότι αυτοκτόνησε από βαριεστημάρα...

Κι εγώ πάω στοίχημα, για τους περισσότερους...
Το να αναγάγεις τον εαυτό σου και την ζωούλα σου σε σημαντικά κι άξια παρακολούθησης από το σύστημα, είναι κι αυτό ένας τρόπος να αισθανθείς σημαντικός... 
Όχι ότι το σύστημα δεν φροντίζει να παρακολουθεί αυτούς που το απειλούν...
Το καλό όμως με αυτό που συμβαίνει σήμερα με το ίντερνετ, είναι ότι υπάρχει τεράστια διασπορά σ' αυτούς που λένε πράγματα κι αφυπνίζουν σκλαβωμένες συνειδήσεις.
Η δολοφονία Γκιόλια απέδειξε ότι όταν κάποιος συσσωρεύει μόνος του μεγάλη δύναμη κι απειλεί ευθέως το σύστημα τότε γίνεται  στόχος. 
Όταν όμως αυτοί που παίζουν αυτόν τον ρόλο είναι πάαααρα πολλοί τότε δεν ξέρει το σύστημα ποιον να πρωτοχτυπήσει και ίσως κι έτσι, με αυτήν την διασπορά των πηγών αφύπνισης, να υποτιμά τον κίνδυνο για το ίδιο...